استهلاک یکی از مفاهیم کلیدی در حسابداری است که به تخصیص بهای تمام‌شده دارایی‌های ثابت طی عمر مفید آن‌ها اشاره دارد. برای محاسبه استهلاک، روش‌های متنوعی وجود دارد که بسته به نوع دارایی، شرایط استفاده و سیاست‌های مالی سازمان انتخاب می‌شوند.
▪️ ﺭﻭﺵ ﺧﻂ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ :
(ﺑﻬﺎﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪﻩ – ﺍﺭﺯﺵ ﺍﺳﻘﺎﻁ) ÷ عمرمفید [سال] = ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺍﺳﺘﻬﻼﮎ ﻫﺮ ﺩﻭﺭﻩ
▪️ ﺭﻭﺵ ﺳﺎﻋﺎﺕ ﮐﺎﺭﮐﺮﺩ :
(ﺑﻬﺎﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪﻩ – ﺍﺭﺯﺵ ﺍﺳﻘﺎﻁ) ÷ عمرمفید [برحسب ساعات کارکرد]= ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺍﺳﺘﻬﻼﮎ ﻫﺮ ﺩﻭﺭﻩ
▪️ ﺭﻭﺵ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﺗﻮﻟﯿﺪ :
(ﺑﻬﺎﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪﻩ – ﺍﺭﺯﺵ ﺍﺳﻘﺎﻁ) × میزان تولیدواقعی ÷ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﯼ = ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺍﺳﺘﻬﻼﮎ ﻫﺮ ﺩﻭﺭﻩ
▪️ ﺭﻭﺵ ﻣﺠﻤﻮﻉ ﺳﻨﻮﺍﺕ :
(ﺑﻬﺎﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪﻩ – ﺍﺭﺯﺵ ﺍﺳﻘﺎﻁ) × عمرمفیدباقی‌مانده ÷ مجموع سنوات = ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺍﺳﺘﻬﻼﮎ ﻫﺮ ﺩﻭﺭﻩ
▪️ ﺭﻭﺵ ﻧﺰﻭﻟﯽ :
(ﺍﺳﺘﻬﻼﮎ ﺍﻧﺒﺎﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺩﻭﺭﻩ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ – ﺑﻬﺎﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪﻩ) × نرخ استهلاک = ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺍﺳﺘﻬﻼﮎ ﻫﺮ دوره
در نتیحه :
فرمول‌های استهلاک، از روش ساده خط مستقیم تا روش‌های دقیق‌تر مانند میزان تولید یا نزولی، به حسابداران کمک می‌کند تا هزینه واقعی استفاده از دارایی‌ها را در هر دوره مالی به‌درستی شناسایی کنند. انتخاب روش مناسب باعث شفافیت بیشتر صورت‌های مالی و تصمیم‌گیری بهتر مدیران خواهد شد.
از همراهی شما با سایت آنیس سپاسگزاریم، پیشنهاد می‌کنیم برای مطالعه مقالات بیشتر در زمینه حسابداری و امور مالی، دیگر مطالب ما را نیز دنبال کنید.
