رفع تعهد ارزی به معنای آزادسازی و پایان تعهدی است که شرکت یا شخص به بانک مرکزی برای واردات کالا یا خدمات، به علت دریافت ارز از سیستم بانکی، داشته است. در واقع، وقتی یک شخص حقیقی یا حقوقی برای واردات، ارز از بانکها دریافت میکند، باید در یک بازه زمانی مشخص (معمولاً ۶ ماه) آن ارز را صرف واردات کند و کالا یا خدمات مورد نظر را وارد کند.
از لحاظ مالی و حسابداری:
در حسابداری، رفع تعهد ارزی زمانی صورت میگیرد که تمامی ارز دریافتی (یا قسمت تعیین شده) به منظور واردات مورد استفاده قرار گرفته و اسناد مربوط به آن، مانند فاکتور خرید، گواهی ترخیص کالا از گمرک یا سایر مدارک معتبر، به بانک ارائه شود. این کار به عنوان پایان تعهد ارزی ثبت میشود.
اگر رفع تعهد ارزی انجام نشود و ارز به موقع برای واردات استفاده نشود، ممکن است بانک یا سازمانهای نظارتی جریمههایی برای شرکت یا شخص در نظر بگیرند و در برخی مواقع مجبور به بازگرداندن ارز به سیستم بانکی خواهند شد.
به طور خلاصه، رفع تعهد ارزی در حسابداری باید به صورتی ثبت شود که نشان دهد ارز دریافتی برای واردات به درستی مصرف شده و هیچ تعهد ارزی باقیمانده نیست.
