در معاملات ملکی و قراردادهای مالی، دو اصطلاح «مبایعه‌نامه» و «قولنامه» بسیار رایج هستند و گاهی به اشتباه به جای یکدیگر به کار می‌روند. آشنایی با تفاوت این دو اصطلاح می‌تواند به خریداران و فروشندگان کمک کند تا با آگاهی بیشتری اقدام به تنظیم قرارداد کنند و از بروز مشکلات حقوقی جلوگیری شود.
🔻تعریف مبایعه نامه
«مبایعه نامه» قراردادی است که طی آن بیع انجام شده است.بیع به قراردادی اطلاق می شود که طبق آن مالی به دیگری فروخته می شود.در نتیجه عرفاً قرارداد مکتوبی که بین طرفین(فروشنده و خریدار یا بایع و مشتری) تنظیم می گردد و بر اساس آن مالی در مقابل دریافت عوض یا بهاء یا قیمت فروخته می شود، مبایعه نامه به شمار می رود.این اصطلاح به صورت «بیع نامه» نیز به کار می رود
🔻قولنامه
گاهی افراد قصد خرید یا فروش مالی را دارند، ولی مقدمات آن فراهم نیست، مثلاً خریدار پول کافی ندارد و یا فروشنده باید نسبت به مفاصا (تصفیه) حساب های شهرداری و دارائی و غیره اقدام نماید در این حالت طرفین، قراردادی عادی تنظیم می نمایند و در آن متعهد می شوند در زمان و مکان مشخصی (دفتر اسناد رسمی) حضور یابند و با شرایط تعیین شده در قرارداد معامله را واقع سازند. به این قرارداد تنظیم شده قولنامه می گویند.
به طور خلاصه، مبایعه‌نامه قراردادی قطعی برای انجام معامله و انتقال مالکیت است، در حالی که قولنامه یک توافق مقدماتی برای انجام معامله در آینده به شمار می‌رود. درک این تفاوت، به ویژه در معاملات ملکی، اهمیت بسیاری دارد و می‌تواند طرفین قرارداد را از اختلافات احتمالی مصون بدارد.
از همراهی شما با سایت آنیس سپاسگزاریم. برای مطالعه دیگر مقالات آموزشی و کاربردی در حوزه حقوق و حسابداری، با ما همراه باشید.
